...IMPIAN...

Bismillah walhamdulillah..


"CITA-CITA SAYA"..."IMPIAN SAYA"..

Teringat pula masa kecik-kecik dulu..Itulah tajuk karangan yg sering ditulis..Masa dulu-dulu cikgu juga sering bertanya, bila besar nak jadi ape?? Saya dengan bangganya menjawab nak jd cikgu..Itu dulu-dulu..

Bila dah meningkat dewasa, masuk universiti, impian dan cita-cita tu sedikit berubah..tapi mempunyai matlamat yg sama, menjadi seorang PENDIDIK..Yelah bila dah masuk universiti, nak jadi seorang pensyarah la pula..Itu hanyalah cita-cita dan impian yg entah tercapai ataupun tidak..semuanya atas ketentuan Allah..

******

Terimbau pula kenangan sy dan beberapa orang sahabat ketika membantu guru di sebuah sekolah di petaling jaya..Waktu itu mmg sangat mencabar..Macam-macam ragam..Teringat pula apa yg dikatakan oleh pelajar-pelajar tu:-

"Ustazah ni selalu senyum, marah pun senyum.."


"Ustazah, ustazah..ustazah ni baiklah, ceria sy belajar dengan ustazah.."


"Ustazah, ustazah garang la sikit..tengok budak-budak laki ni selalu saje usik budak perempuan.."


Tersenyum sy sendirian bila teringatkan perkara itu..Kata sy dalam hati, mereka belum lihat lagi ke'garang'an dan ke'bekeng'an sy, kalau sy marah, siaplah mereka..Sy sebenarnya tidaklah berniat untuk memarahi mereka, tp jika sudah keterlaluan kenakalan mereka, mungkin kesabaran sy juga sampai ke kemuncaknya..

Namun, ada sesuatu yg berharga yg sy perolehi..Pengalaman dan memori itulah yg membuatkan sy bersemangat dikala lemah, ceria dikala kesedihan melanda diri..

Kata sahabat saya, menjadi seorang guru itu perlukan kesabaran..Setiap apa yg guru lakukan itu yg akan menjadi contoh kepada anak murid..Jadi, untuk menjadi seorang guru itu perlukan persediaan yg teliti..Ya, saya sgt setuju dgn perkara itu..Bagi saya, menjadi seorang guru itu mengajar diri dengan sifat sabar dalam mendepani masalah hidup..

 *********

Bila dah smpai ke peringkat ini, sy mula menimbang tara kesemua impian sy..Berpandukan kepada minat, kebolehan dan keserasian, sy mula untuk membuat keputusan..Mungkin menjadi seorang guru itu adalah yg terbaik..Bukan tak mahu menjadi pensyarah, tp setelah menimbang pelbagai faktor luaran dan dalaman, ada sesuatu perkara yg menyebabkan sy tak boleh merealisasikan impian itu..

Perancangan sy, sy ingin sambung belajar dengan mengambil kursus perguruan..Selepas ini, mungkin sy akan tumpukan sepenuhnya kepada matlamat yg ingin sy tuju dan mengenepikan perkara-perkara lain..

Namun, itu hanyalah perancangan, dan akan terjadi dgn izinNYA.. Siapa sy pada masa akan datang , sy akan terima dengan redha..Moga-moga impian dan cita-cita sy itu tercapai..Apa yg penting menjadi insan yg berjaya di dunia dan akhirat adalah yg utama...itulah perjalanan seorang daie..

Doakan sy..

~~http://Zahrahdetigris.blogspot.com~~